Zgodnie z prawem wspólnotowym pierwszeństwo w wypłacie świadczeń i zasiłków rodzinnych, w przypadku zbiegu prawa do nich z dwóch państw, ma państwo, w którym wykonywana jest działalność zawodowa. Jednakże, kiedy członek rodziny uprawniony do świadczeń rodzinnych na podstawie ustawodawstwa jednego z krajów Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Norwegia, Islandia i Lichtenstein) oraz Szwajcarii, otrzymuje świadczenia rodzinne w tym kraju ale uchyla się od ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem dzieci w Polsce, osoba sprawująca opiekę nad dziećmi w Polsce może zwrócić się do Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej w Warszawie o uwolnienie świadczeń rodzinnych na dzieci i wypłacanie ich opiekunowi w Polsce.

więcej: {BIP-1668-Pismo_uwolnienie_swiadczen_rodzinnych.pdf}

W dniu 31.03.2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 marca 2010 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych (Dz. U. Nr 50, poz. 301), która oprócz nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych, wprowadza przepisy przejściowe w zakresie zasad ustalania prawa do dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia się dziecka i jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka.

Od 1 stycznia 2010 r. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustalane jest niezależnie od dochodów rodziny i na czas nieokreślony, a jeżeli orzeczenie o niepełnosprawności albo znacznym stopniu niepełnosprawności było wydane na czas określony - do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia. Ponadto, w przypadku, gdy w okresie trzech miesięcy, licząc od dnia wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, zostanie złożony wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, prawo to będzie ustalane począwszy od miesiąca, w którym złożono wniosek o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności.