Uchwała Nr XIII/106/2015 Rady Gminy Rzekuń z dnia 29 grudnia 2015 r. w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Rzekuń
Treść uchwały: XIII.106.2015.pdf
UCHWAŁA NR XIII/106/2015
RADY GMINY RZEKUŃ
z dnia 29 grudnia 2015 r.
w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Rzekuń
Na art. 1 8 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U.
z 2015 poz. 1515) w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. postępowania
administracyjnego (tj.Dz.U. z 2013r, poz. 267 ze zm.) uchwala się, co następuje:
1. I. Skargę Pani Krystyny L. uznaje się za bezzasadną.
2. Skarga jest bezzasadna z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu, które stanowi integralną część
uchwały.
S 2. Zobowiązuje się Rady Gminy Rzekuń do przekazania skarżącemu
niniejszej uchwały wraz z uzasadnieniem.
S 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
[d: 79AABC4F-AF92-4396-8F Uchwalony
Rady
Edwa
Strona I
Uzasadnienie
Pismem z dnia 19.11.2015 r. pani Krystyna L. złożyła skargę na nienależyte wykonywanie zadań
ciążących na Wójcie Gminy R7Ckuń w zakresie utrzymania w stanie nadającym się do użytku
drogi nr 694 w Rzekuniu. Skarżąca zarzuca, że droga uniemożliwia korzystanie z niej
mieszkańcom gminy Rzekuń. Mieszkańcy w celu zarmvnienia dojazdu korzystaja z nieruchomości
skarżącej. W piśmie skarżąca podnosi, iż informowała Wójta o podjęciu działań w celu
"zagrodzenia swojej nieruchomości", co uniemożliwi przejazd mieszkańcom. Nadmienia również,
że zgodnie z ustawą o drogach publicznych to na zarządcy drogi gminnej spoczywa obowiązek jej
utrzymania w należytym stanie. Skarżąca wnosiła 0 uwzględnienie skargi i podjęcie działań
zmierzających do udrożnienia drogi i umożliwienie jej pełnego korzystania ze swojej własności,
która graniczy z drogą nr 694.
Art. 229 pkt 3 kodeksu postępowania administracyjnego stanowi, iż jeżeli przepisy szczególne
nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, organem właściwym do
rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i
kierowników gminnych jălnostek organizacyjnych,o ile zadania lub działania nie dotyczą spraw
z zakresu administracji rządowej, jest rada gminy.
Z kolei z art. 18a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że Rada Gminy kontroluje
działalność wójta, gminnych organizacyjnych oraz jednostek pomocniczych gminy; w
tym celu powołuje komisję rewizyjną, ust. 4 tego artykułu głosi natomiast, Że komisja rewizyjna
wykonuje inne zadania zlecone przez radę w zakresie kontroli.
W związku z powyższym uchwałą nr XII/97/2015 Rady Gminy Rzekuń Komisja Rewizyjna
została zobowiązana do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego do dnia 31.12.2015 r.
Stanowisko wypracowane przez Komisję Rewizyjną przedstawiono Radzie Gminy Rzekuń w
formie projektu uchwały Rady Gminy Rzekuń.
Komisja Rewizyjna na w dniu 14.12.2015 r. się z dokumentacją,
następujące ustalenia faktyczne i stwierdziła, Że:
l. droga nr 694 jest drogą gminną wewnętrzną, nie posiada kategorii publicznej drogi gminnej;
2. zapewnia do jednego domostwa;
3. w dniu 21.07.2015 r. przeprowadzone zostały negocjacje pomiędzy Panem Stanisławem
Godziną- Wójtem Gminy Rzekuń a Państwem Krystyną i Tadeuszem L. dotyczące wyrażenia
zgody na poszerzenie drogi gminnej nr 694 w msc. Rzekuń. W ustaleniach
obowiązującego planu zagosB)darowania przestrzennego gm. Rzekuń przewiduje się poszerzenie
drogi nr 694 od 8 do 10 m. Za zgodą właścicieli nieruchomości w 2010 r. na działce 161, na
planowanym poszerzeniu drogi nr 694 wybudowano przepompownię ścieków. Podczas negocjacji
Strony ustaliły, że Państwo L. wyrażaja zgodę na podział działki nr 161 i wydzielenie w pasie o
długości 110 m i szerokości 4 m działki po pow. 452 m 2 ( od drogi powiatowej relacji Rzekuń -
Czarnow@ na poszerzenie drogi gminnej oraz że podział odbędzie się na ich wniosek. Wójt
natomiast zobowiązał się dokanaĆ podziału geodezyjnego na koszt Gminy oraz wypłacić
odszkodowanie w ustalonej wysokości, które zostanie wypłacone po uprawomocnieniu się decyzji
0 podział nieruchomości, w terminie do końca sierpnia 2015 r.
4. w dniu 22.07.2015 r. wydano Postanowienie opiniujące pozytywnie projekt
pdzialu działki nr 161, gm. Rzekuń;
5. w dniu 29.09.2015 r. w obecności przyjęto granice nieruchomości;
6. dnia 10.08.2015 r. małż. L. złożyli wniosek o wydanie decyzji zatwierdzającej pcxiział
nieruchomości tj. działki nr 161 0 pow. 0,33 ha w gm. Rzekuń ich własnością;
7. dnia 12.08.2015 r. wstała wydana decyzja zatwierdzająca projekt nieruchomości;
ld: 79AABC4F.AF9243%.8FIB.14C2C6AE85C8. Uchwalony
Strona I
8. dnia 19.08.2015 r. Państwo L. oświadczyli, że decyzja Wójta Gminy Rzekuń z dnia
12.08.2015 r. jest zgodna z wnioskiem i wnoszą o nadanie klauzuli wykonalności;
9. dnia 20.08.2015 r. zawarto Porozumienie między Państwem L a Wójtem Gminy Rzekuń w
sprawie odszkodowania za grunt wyznaczony pod drogę gminną położoną w obrębie Rzekuń, gm.
Rzekuń;
10. dnia 20.08.2015 r. wydano dyspozycję wypłaty należnego odszkodowania, zgodnie z
zawartym Porozumieniem.
Przytoczone ustalenia faktyczne pozostają w bezpośrednim związku ze złożoną skargą, tj.
dotyczą drogi nr 694, która twierdzeń skarżącej pozostaje nieprzejezdna. Natomiast dnia
28.09.2015 r. wydano polecenie dostarczenia mieszanki żwirowej ( 36 ) do miejscowości
Rzekuń wg wskazań sołtysa wsi p. Edwarda D. Tym samym załmvniono udrożnienie drogi nr 694.
Komisja Rewizyjna dokonała również wizji lokalnej na drodze nr 694 i ustaliła, że droga została
wyżwirowana i jest przejezdna. Poszerzenie jej nastąpiło w sierpniu bieżącego roku. Jest to zbyt
krótki okres czasu, aby można było mówić o bezczynności czy nienależytym wykonywaniu zadań
Wójta Gminy, systematycznie droga ta jest nawożona. Na chwilę obecną przejazd drogą
został zapewniony.
Warto w tym miejscu dodać, Że jedną z podstawowych różnic między drogą publiczną a drogą
wewnętrzną stanowi stosunkowo wąski krąg podmiotów uprawnionych do korzystania z drogi. To
zawężenie wynika z założenia, że drogi wewnętrzne nie stanowią przedmiotu prawa powszechnego
korzystania. Korzystanie z dróg wewnętrznych podlega regulacji prawa cywilnego, w tym
przepisom 0 ochronie prawa własności (patrz W. Maciejko, P. Zabomiak, Ustawa o drogach
publicznych. Komentarz, LexisNexis 2010, wydanie l, s. 66). Do dróg wewnętrznych w
stosunkowo niewielkim zakresie odnoszą się przepisy udp oraz przepisy Prawa o ruchu drogowym
(ustawa z 20.06.1997 r., t. jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908 ze zm.). Warto dodać, iż
żadne przepisy prawa publicznego nie określają wymogów co do standardu dróg wewnętrznych.
Standard ich utrzymania zależy od potrzeb, ale i jak słusznie zauważył WSA w Szczecinie, od
środków budżetowych, którymi dysponuje gmina na te i inne potrzeby mieszczące się w zakresie
jej działania.
Skoro zatem przepisy, zarówno w stosunku do dróg gminnych, jak i dróg
wewnętrznych stanowiących własność gminy, nie przewidują załatwiania wniosków mieszkańców
dotyczących inwestycji drogowych w drodze administracyjnego, kończącego się
wydaniem decyzji lub postanowienia, brak jest podstaw do objęcia działań CZY bezczynności
organów w tym zakresie kontrolą w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Komisja Rewizyjna podziela judykatury wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego I OSK 1423/10, że "z przepisów ustawy o drogach publicznych nie wynika dla
organów gminy obowiązek niezwłocznego określonych przez mieszkańca gminy
czynności w zakresie wykonania budowy lub modernizacji jakiejkolwiek wskazanej przez niego
drogi (gminnej, wewnętrznej) położonej na terenie gminy.”
Zgodnie z ustawą 0 samorządzie terytorialnym gmina, co warte podkreślenia, samodzielnie
decyduje o zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym o konieczności budowy
określonych dróg gminnych. Z faktu, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty — w zakresie
dróg gminnych — należy do zadań własnych gminy, nie wynika obowiązek gminy
budowy drogi w miejscu preferowanym przez mieszkańców. Innymi słowy należy stwierdzić, że
nałożenie przez powołane przepisy na gminę obowiązku budowy drogi nie prowadzi do powstania
stronie mieszkańca gminy ani żadnego innego podmiotu, np. inwestora budującego osiedle
mieszkaniowe uprawnienia na podstawie, którego przysługiwałoby mu żądanie o budowę przez
gminę drogi (za wyrok NSA 1 OSK 1423/10).
Komisja Rewizyjna na posiedzeniu w dniu 14.12.2015 r. rozpatrzyła skargę wniesioną przez p.
Krystynę L. i w efekcie wydała opinię o uznaniu przedmiotowej skargi za bezzasadną. Opinia
ld: 79AABC4F-AF92-4396-8FIB-14C2C6AE85C8. Uchwalony
Strona 2
RADY GMINY RZEKUŃ
z dnia 29 grudnia 2015 r.
w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Rzekuń
Na art. 1 8 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U.
z 2015 poz. 1515) w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. postępowania
administracyjnego (tj.Dz.U. z 2013r, poz. 267 ze zm.) uchwala się, co następuje:
1. I. Skargę Pani Krystyny L. uznaje się za bezzasadną.
2. Skarga jest bezzasadna z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu, które stanowi integralną część
uchwały.
S 2. Zobowiązuje się Rady Gminy Rzekuń do przekazania skarżącemu
niniejszej uchwały wraz z uzasadnieniem.
S 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
[d: 79AABC4F-AF92-4396-8F Uchwalony
Rady
Edwa
Strona I
Uzasadnienie
Pismem z dnia 19.11.2015 r. pani Krystyna L. złożyła skargę na nienależyte wykonywanie zadań
ciążących na Wójcie Gminy R7Ckuń w zakresie utrzymania w stanie nadającym się do użytku
drogi nr 694 w Rzekuniu. Skarżąca zarzuca, że droga uniemożliwia korzystanie z niej
mieszkańcom gminy Rzekuń. Mieszkańcy w celu zarmvnienia dojazdu korzystaja z nieruchomości
skarżącej. W piśmie skarżąca podnosi, iż informowała Wójta o podjęciu działań w celu
"zagrodzenia swojej nieruchomości", co uniemożliwi przejazd mieszkańcom. Nadmienia również,
że zgodnie z ustawą o drogach publicznych to na zarządcy drogi gminnej spoczywa obowiązek jej
utrzymania w należytym stanie. Skarżąca wnosiła 0 uwzględnienie skargi i podjęcie działań
zmierzających do udrożnienia drogi i umożliwienie jej pełnego korzystania ze swojej własności,
która graniczy z drogą nr 694.
Art. 229 pkt 3 kodeksu postępowania administracyjnego stanowi, iż jeżeli przepisy szczególne
nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, organem właściwym do
rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i
kierowników gminnych jălnostek organizacyjnych,o ile zadania lub działania nie dotyczą spraw
z zakresu administracji rządowej, jest rada gminy.
Z kolei z art. 18a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że Rada Gminy kontroluje
działalność wójta, gminnych organizacyjnych oraz jednostek pomocniczych gminy; w
tym celu powołuje komisję rewizyjną, ust. 4 tego artykułu głosi natomiast, Że komisja rewizyjna
wykonuje inne zadania zlecone przez radę w zakresie kontroli.
W związku z powyższym uchwałą nr XII/97/2015 Rady Gminy Rzekuń Komisja Rewizyjna
została zobowiązana do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego do dnia 31.12.2015 r.
Stanowisko wypracowane przez Komisję Rewizyjną przedstawiono Radzie Gminy Rzekuń w
formie projektu uchwały Rady Gminy Rzekuń.
Komisja Rewizyjna na w dniu 14.12.2015 r. się z dokumentacją,
następujące ustalenia faktyczne i stwierdziła, Że:
l. droga nr 694 jest drogą gminną wewnętrzną, nie posiada kategorii publicznej drogi gminnej;
2. zapewnia do jednego domostwa;
3. w dniu 21.07.2015 r. przeprowadzone zostały negocjacje pomiędzy Panem Stanisławem
Godziną- Wójtem Gminy Rzekuń a Państwem Krystyną i Tadeuszem L. dotyczące wyrażenia
zgody na poszerzenie drogi gminnej nr 694 w msc. Rzekuń. W ustaleniach
obowiązującego planu zagosB)darowania przestrzennego gm. Rzekuń przewiduje się poszerzenie
drogi nr 694 od 8 do 10 m. Za zgodą właścicieli nieruchomości w 2010 r. na działce 161, na
planowanym poszerzeniu drogi nr 694 wybudowano przepompownię ścieków. Podczas negocjacji
Strony ustaliły, że Państwo L. wyrażaja zgodę na podział działki nr 161 i wydzielenie w pasie o
długości 110 m i szerokości 4 m działki po pow. 452 m 2 ( od drogi powiatowej relacji Rzekuń -
Czarnow@ na poszerzenie drogi gminnej oraz że podział odbędzie się na ich wniosek. Wójt
natomiast zobowiązał się dokanaĆ podziału geodezyjnego na koszt Gminy oraz wypłacić
odszkodowanie w ustalonej wysokości, które zostanie wypłacone po uprawomocnieniu się decyzji
0 podział nieruchomości, w terminie do końca sierpnia 2015 r.
4. w dniu 22.07.2015 r. wydano Postanowienie opiniujące pozytywnie projekt
pdzialu działki nr 161, gm. Rzekuń;
5. w dniu 29.09.2015 r. w obecności przyjęto granice nieruchomości;
6. dnia 10.08.2015 r. małż. L. złożyli wniosek o wydanie decyzji zatwierdzającej pcxiział
nieruchomości tj. działki nr 161 0 pow. 0,33 ha w gm. Rzekuń ich własnością;
7. dnia 12.08.2015 r. wstała wydana decyzja zatwierdzająca projekt nieruchomości;
ld: 79AABC4F.AF9243%.8FIB.14C2C6AE85C8. Uchwalony
Strona I
8. dnia 19.08.2015 r. Państwo L. oświadczyli, że decyzja Wójta Gminy Rzekuń z dnia
12.08.2015 r. jest zgodna z wnioskiem i wnoszą o nadanie klauzuli wykonalności;
9. dnia 20.08.2015 r. zawarto Porozumienie między Państwem L a Wójtem Gminy Rzekuń w
sprawie odszkodowania za grunt wyznaczony pod drogę gminną położoną w obrębie Rzekuń, gm.
Rzekuń;
10. dnia 20.08.2015 r. wydano dyspozycję wypłaty należnego odszkodowania, zgodnie z
zawartym Porozumieniem.
Przytoczone ustalenia faktyczne pozostają w bezpośrednim związku ze złożoną skargą, tj.
dotyczą drogi nr 694, która twierdzeń skarżącej pozostaje nieprzejezdna. Natomiast dnia
28.09.2015 r. wydano polecenie dostarczenia mieszanki żwirowej ( 36 ) do miejscowości
Rzekuń wg wskazań sołtysa wsi p. Edwarda D. Tym samym załmvniono udrożnienie drogi nr 694.
Komisja Rewizyjna dokonała również wizji lokalnej na drodze nr 694 i ustaliła, że droga została
wyżwirowana i jest przejezdna. Poszerzenie jej nastąpiło w sierpniu bieżącego roku. Jest to zbyt
krótki okres czasu, aby można było mówić o bezczynności czy nienależytym wykonywaniu zadań
Wójta Gminy, systematycznie droga ta jest nawożona. Na chwilę obecną przejazd drogą
został zapewniony.
Warto w tym miejscu dodać, Że jedną z podstawowych różnic między drogą publiczną a drogą
wewnętrzną stanowi stosunkowo wąski krąg podmiotów uprawnionych do korzystania z drogi. To
zawężenie wynika z założenia, że drogi wewnętrzne nie stanowią przedmiotu prawa powszechnego
korzystania. Korzystanie z dróg wewnętrznych podlega regulacji prawa cywilnego, w tym
przepisom 0 ochronie prawa własności (patrz W. Maciejko, P. Zabomiak, Ustawa o drogach
publicznych. Komentarz, LexisNexis 2010, wydanie l, s. 66). Do dróg wewnętrznych w
stosunkowo niewielkim zakresie odnoszą się przepisy udp oraz przepisy Prawa o ruchu drogowym
(ustawa z 20.06.1997 r., t. jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908 ze zm.). Warto dodać, iż
żadne przepisy prawa publicznego nie określają wymogów co do standardu dróg wewnętrznych.
Standard ich utrzymania zależy od potrzeb, ale i jak słusznie zauważył WSA w Szczecinie, od
środków budżetowych, którymi dysponuje gmina na te i inne potrzeby mieszczące się w zakresie
jej działania.
Skoro zatem przepisy, zarówno w stosunku do dróg gminnych, jak i dróg
wewnętrznych stanowiących własność gminy, nie przewidują załatwiania wniosków mieszkańców
dotyczących inwestycji drogowych w drodze administracyjnego, kończącego się
wydaniem decyzji lub postanowienia, brak jest podstaw do objęcia działań CZY bezczynności
organów w tym zakresie kontrolą w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Komisja Rewizyjna podziela judykatury wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego I OSK 1423/10, że "z przepisów ustawy o drogach publicznych nie wynika dla
organów gminy obowiązek niezwłocznego określonych przez mieszkańca gminy
czynności w zakresie wykonania budowy lub modernizacji jakiejkolwiek wskazanej przez niego
drogi (gminnej, wewnętrznej) położonej na terenie gminy.”
Zgodnie z ustawą 0 samorządzie terytorialnym gmina, co warte podkreślenia, samodzielnie
decyduje o zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym o konieczności budowy
określonych dróg gminnych. Z faktu, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty — w zakresie
dróg gminnych — należy do zadań własnych gminy, nie wynika obowiązek gminy
budowy drogi w miejscu preferowanym przez mieszkańców. Innymi słowy należy stwierdzić, że
nałożenie przez powołane przepisy na gminę obowiązku budowy drogi nie prowadzi do powstania
stronie mieszkańca gminy ani żadnego innego podmiotu, np. inwestora budującego osiedle
mieszkaniowe uprawnienia na podstawie, którego przysługiwałoby mu żądanie o budowę przez
gminę drogi (za wyrok NSA 1 OSK 1423/10).
Komisja Rewizyjna na posiedzeniu w dniu 14.12.2015 r. rozpatrzyła skargę wniesioną przez p.
Krystynę L. i w efekcie wydała opinię o uznaniu przedmiotowej skargi za bezzasadną. Opinia
ld: 79AABC4F-AF92-4396-8FIB-14C2C6AE85C8. Uchwalony
Strona 2